Kolera-Dünyadan Arafa

Tutar yokluğa atar her gelen yeni gün dünü
Dağ dağa küsmüş dağda olmuş kapris düşkünü
Karadelik korkusuzca açar çiçek kış günü
Herşeyi bilirsin çözemezsin birtek müşkünü
Kimin ne dediği değil senin ne düşündüğün önemli
Başkasının yolu değil kendi sapakların değerli
İyi bir insan olamıyorsan eğer zalim hayatta
Sende o kötü adamlardan birisin elbet hissedersin
Hissederiz hayrımız için her felaket
Anlamayız biz oradan oraya koşturan karıncalardan
Tek eksiğimiz eksik zikrimiz ve
Her zaman değildir fikrimiz ve zikrimiz bir belki kırk yılda bir
Eski günler geride kaldı duman duman oldu tüttü
Böyle büyüdü kız aldı hız bir haftalık apansız
Söz altın sükut gümüş dilini kopardı derviş
Kolera dermiş sabreden muradına erermiş

Derdime gark oldum akşamdan sabaha
Yıllar ardıma sıra olmuş derdim var buhran var
Ağlaya ağlaya iki büklüm oldum ah halim vah
Kimimiz yolcu olur dünyadan taa Arafa

Sus!Çünkü çok konuşan çok hata yapar!
Sus!Cehaletinin alameti dilinin felaketidir!

Mutlu olma sevdasından vazgeç
Asıl mutluluk budur ..
Şerli suyu iç kudur yarına ayıl hayıflan
Dünkü kadar küçük düşmedin sen hiç
Doğrusu insan unutkan bügün büyük gün devam
Suya değene kadar elin kavurur tüm cismini alev
Ne kadar dayanırsan ateşe o kadar günah işle
Sükut altın sapını gümüşle
Dinlediğin bütün bu şarkı benden
İhtiyacını al da kalk yerden
Yapan kadar alan kullanmaz kullanan görmez
Bil , ne bu?Tabut!Doğru ya hepimiz ölümü unuttuk
Böyle olur kaput ..
Tutma bırak ? ağla ağla gönlü dağla vakkası
Anla hepsi yazı dalar Kolera yoktur arkası
Sade Rabba duasıdır kaskı kaçar gibi görünür arkası

Derdime gark oldum akşamdan sabaha
Yıllar ardıma sıra olmuş derdim var buhran var
Ağlaya ağlaya iki büklüm oldum ah halim vah
Kimimiz yolcu olur dünyadan taa Arafa