Sagopa Kajmer - Üfle Güneşi Sönsün

Sagopa Kajmer - Üfle Güneşi Sönsün


VERSE 1
Ben girdaplara kapılan o gemideki yolcuyum. Kustum her dalganın tokadına suçtum!...
Pusuyu kurdu dostun, fırtına kopsun, donan dudaklara bir dem rom dolsun, beni buldun.
Azrail yap görevin fiil olsun. Tek kurşun bitirebilse gari bu hayatı bari bin kurşun atın da
gönlüm doysun ahali. Sagopa iskelet diyarında etten bekçi, çekice sapladım kasedimi,
çöpe bugün attım kalbimi alınabilitesine göre değişir kırılanın aynı hangimizinki marijuana
marşı? Sago yaşlı!...

[Nakarat]
Üfle güneşi sönsün!...Kalbim karakışın ayazına dönsün
Azrailim öpsün!... Tek dönümsün ömrüm.

VERSE 2
Buhran dolu bitirim esen o karayel rüzgarına kolumu salladım, hareketi çaktım, karakedi
gördüm yaktım mumu ve de baktım. Tahlile giden her bakışıma reçete yazsa da,
doktorumun kompleksleri nedeni derim çatarım gözleri, sobeledim herkesi, şimdi görelim
kimin en kalın ensesi, Sago rapin en kalın ansiklopedisi, geçmeden yedisi taşlanır
musallahın incisi, zencisi makbul görülesi her rapi beyaza boyarım, meleze çalarım yüzleri,
aldım yaşamı yanıma kutu kolacasına üç dikişte dibe vurdum, depozitosunu Tanrıma
ödüyorum..